یه مطلبی از یکی از شبکه های ماهواره ای شنیدم که برام خیلی جالب اومد .حیفم اومد نیام و اینجا یادداشت نکنم مطلب بدین قرار بود: در هفته گذشته مردی به یکی از بانکهای نیویورک برای دریافت وام مراجعه میکنه مبلغ دریافتی این شخص اگر اشتباه نکنم پنجاه هزار دلار بوده که برای اینکه چیزی در بانک گرو بگذاره ماشین بسیار گرون قیمتش رو به بانک میسپاره کارمند بانک وقتی متوجه میشه این شخص حاضر شده در قبال این مبلغ ناچیز اتومبیلی گرانقیمت رو گرو بگذاره خیلی تعجب میکنه ولی چیزی ازون شخص نمیپرسه (چی از این بهتر برای بانک و برای اون کارمند که همچین اتومبیلی رو برای دادن وامی ناچیز گرو بگیرن).1 ماه میگذره و صاحب ماشین به بانک مراجعه میکنه تا مبلغی رو که وام گرفته بود به همراه یه بهره ای به بانک پرداخت کنه کارمند بانک طاقت نمیاره و ازش میپرسه که اقای فلانی ما طبق تحقیقاتی که انجام دادیم متوجه شدیم شما شخص بسیار ثروتمندی هستین و گرفتن همچین وامی وسپردن همچین ماشینی برای ما بسیار تعجب اوره!
مرد ثروتمند در پاسخ میگه من فکر کردم و متوجه شدم هر جا بخوام ماشینم رو برای مدتی برای نگه داری بسپرم باید مبلغی خیلی بیشتر پرداخت کنم این بود که فکر کردم دیدم بیام از بانک وام بگیرم خیلی بهتر خواهد بود!
جالب اینجاست که این اقا ایرانی بودند. مرحبا به این فکر اقتصادی واقعا با همین عقلش بوده به چنین ثروتی رسیده.
skip to main |
skip to sidebar
تنها اوست بر همه چیز بینا
درباره من
- هانیه
- تهران
- پروردگارابه من بياموزدوست بدارم کساني راکه دوستم ندارند ..عشق بورزم به کساني که عاشقم نيستند...بگريم براي کساني که هرگز غمم را نخوردند...به من بياموز لبخند بزنم به کساني که هرگز تبسمي به صورتم ننواختند... محبت کنم به کساني که محبتي درحقم نکردند...... اینجا یه خورده از جدی بودنم میکاهم و از احساس و درون خودم مینویسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر